Совбел 2016 КСУП
Сельскохозяйственное предприятие, специализирующееся на мясо-молочном животноводстве. Выращивание сельскохозяйственных культур: зерновые, зернобобовые, сахарная свекла, рапс.
Жыццё па спіралі: гісторыя Ірыны Івашкевіч — ад палёў і бібліятэкі да паэзіі і водару хатняга хлеба. Як сумясціць любоў да зямлі і літаратуры, інжынерную дакладнасць і паэтычнае натхненне? Жыццёвы шлях Ірыны Івашкевіч — яскравы прыклад таго, як розныя захапленні і прафесіі могуць гарманічна пераплесціся ў адным лёсе. Аграном, бібліятэкар, інжынер па ахове працы, паэтка і захопленая хлебапяч — усё гэта адзін чалавек, чыя біяграфія нагадвае займальны раман.
Ірына Эдвардаўна нарадзілася на хутары побач з вёскай Дыбунькі, вырасла ў працы разам з бацькамі-калгаснікамі. Паездкі на трактары з татам, удзел у палявых работах, лета на зернесушыльным комплексе — усё гэта стала асновай яе любові да сельскай гаспадаркі. Велізарную ролю ў фарміраванні характару і светапогляду адыгралі і школьныя настаўнікі, якія навучылі паважаць родную мову, гісторыю і працу.
Пасля школы Ірына паступіла ў Гродзенскі сельскагаспадарчы інстытут, аднак прафесійны шлях пачаўся ў Войстамскай бальніцы. Пазней яна вярнулася да сельскай гаспадаркі — працавала аграномам, затым інжынерам па ахове працы. Жыццё нечакана прывяло ў бібліятэку, дзе кнігі і людзі сталі цэнтрам яе штодзённасці. Тут Ірына арганізоўвала сустрэчы, стварала відэарубрыкі, адкрывала новыя імёны і гісторыі для землякоў.
У бібліятэцы творчасць разгарнулася з новай сілай. Ірына заўсёды пісала вершы — яшчэ са школьных гадоў, натхняючыся класікамі беларускай літаратуры. Першыя публікацыі з’явіліся ў 1990-я, а за гады працы ў бібліятэцы назапасіўся цэлы творчы багаж.
У 2023 годзе Ірына Івашкевіч зноў вярнулася да сельскай гаспадаркі — цяпер у КСУП «Саўбел 2016», дзе працуе інжынерам па ахове працы. Тут аказаўся асабліва карысным вопыт зносін, набыты ў бібліятэцы і сельвыканкаме: у рабоце, якая датычыцца бяспекі людзей, важныя ўменне слухаць, пераконваць і арганізоўваць.
Асаблівае месца ў жыцці Ірыны займае сям’я — муж і двое сыноў. Старэйшы працуе на прадпрыемстве «Зеніт», малодшы вывучае праграмаванне і захапляецца астранаміяй, вядзе відэаблог пра космас. Яшчэ адна душэўная стыхія Ірыны — выпечка хлеба. Кожную суботу ў яе доме ў Абрамаўшчыне разліваецца непаўторны водар толькі што спечанага бохана, які для гаспадыні стаў сімвалам утульнасці і шчасця.
Ірына ўпэўненая: сакрэт у простай ісціне — жыццё павінна быць шматгранным. Праца на зямлі дае сілы, кнігі і творчасць натхняюць, а родныя напаўняюць сэнсам. Гармонія ў малых, але важных момантах — вось тое, што робіць жыццё сапраўды поўным.
Сообщение о неточности